پیش بینی و تعیین بلوغ فیزیولوژیکی و بررسی اثرات گرما کلرید کلسیم و پرمنگنات پتاسیم بر عمر انباری سیب گلدن دلیشز در سردخانه

سیب از میوه های فرازگرا می باشد که می تواند بعد از برداشت ، مراحل رسیدن خود را کامل کند. به منظور نگهداری موفق در انبار بایستی در زمان بلوغ فیزیولوژیکی برداشت گردد. در این مطالعه، بلوغ فیزیولوژیکی ابتدا با استفاده از روش اسمیت و اندازه گیری متوسط دمای مینیمم 15 روز بعد از تمام گل درختان سیب گلدن دلیشز در منطقه همایجان، پیش بینی و سپس با استفاده از آزمون نشاسته تعیین گردید. براساس روش اسمیت بلوغ فیزیولوژیکی در سال های 1378 و 1379 به ترتیب 136 و 142 روز پس از تمام گل درختان پیش بینی و براساس آزمون نشاسته به ترتیب 137 و 141 روز پس از شکوفه کامل تعیین گردید. بعد از تعیین زمان بلوغ فیزیولوژیکی، میوه ها برداشت شده و تیمارهای کلرید کلسیم، با غلظت های 0، 4، 6 درصد بمدت 30 ثانیه به روش نفوذ در خلاء (250 میلی متر جیوه) و دمایی (38 درجه سانتیگراد) با 3 سطح 0، 48 و 72 ساعت اعمال گردید. سپس میوه ها به سردخانه با دمای 0 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85-90 درصد منتقل شده و به مدت 2/5 و 5 ماه نگهداری شدند. پس از 2/5 و 5 ماه نگهداری در سردخانه کلرید کلسیم 4 و 6 درصد بطور معنی داری باعث افزایش غلظت کلسیم گوشت میوه شد. همبستگی بین غلظت محلول کلرید کلسیم به کار برده شده و میزان کلسیم گوشت میوه پس از 5 ماه انبارداری در سطح یک درصد احتمال معنی دار بود (r 0/96). با افزایش میزان کلسیم گوشت میوه سفتی بافت میوه نیز افزایش پیدا کرد بطوری که بین غلظت کلسیم و سفتی گوشت میوه پس از 2/5 و 5 ماه به ترتیب ضریب همبستگی 0/77 و 0/83 بدست آمد. گرمادهی 48 و 72 ساعت نیز بطور معنی داری باعث افزایش سفتی بافت میوه نسبت به شاهد شدند. هر چند که بین آنها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بهترین تیمارهایی که سفتی گوشت میوه را در طول یک هفته پس از انبارداری در دمای 20 درجه سانتیگراد حفظ کردند، کلرید کلسیم 4 درصد همراه با گرمادهی 48 ساعت پس از 2/5 ماه و کلرید کلسیم 6 درصد همراه با گرمادهی 48 ساعت پس از 5 ماه نگهداری در سردخانه بود. در این آزمون کلرید کلسیم و گرما هر چند تاثیری بر مواد جامد محلول نداشتند ولی کلرید کلسیم از بروز عارضه از هم پاشیدگی و گرما از کاهش وزن میوه ها جلوگیری نمود. در آزمون دیگری که کلرید کلسیم 0، 4 و 6 درصد به روش نفوذ در خلاء همراه با پرمنگنات پتاسیم0، 10 و 20 گرم قبل از انبار میوه ها بکار برده شدند. پرمنگنات پتاسیم به تنهایی سفتی بافت میوه را بطور معنی داری افزایش داد ولی در تیمارهایی که همراه با کلرید کلسیم بکار برده شده بود نتوانست اثر خود را بروز دهد و اثر تقویت کنندگی نیز روی کلریدکلسیم ایجاد نکرد.